لقد جاءكم رسول من أنفسكم عزيز عليه ماعنتم حريص عليكم بالمؤمنين رءوف رحيم؛ [1] .


به يقين رسولي از خود شما به سويتان آمد كه رنج هاي شما بر او سخت است و اصرار بر هدايت شما دارد و با مؤمنان رؤوف و مهربان است.

مهرباني، عطوفت و خيرخواهي در تمام پيامبران و پيشوايان ديني ما وجود داشته است. قلب نازنين امام حسين عليه السلام براي هدايت انسان ها مي تپيد و هر جا موقعيت مناسبي پيش مي آمد مسلمانان را نصيحت و آنها را به راه راست هدايت مي كرد. ايشان در روز عاشورا درس بزرگ دلسوزي و امر به معروف را به همه ي انسان ها و عاشقان آموخت، آن جا كه فرمود:

أيها الناس، اسمعوا قولي و لا تعجلوا حتي أعظكم بما هو حق لكم علي و حتي اعتذر اليكم...؛ [2] .

اي مردم، حرف مرا گوش كنيد و در جنگ عجله نكنيد، تا من شما را نصيحت كنم و انگيزه ي سفر خود به اين منطقه را توضيح دهم. اگر دليل مرا پذيرفتيد و با من از در انصاف درآمديد، سعادتمند مي شويد و دليلي براي جنگ وجود ندارد و...

نصيحت هاي امام به پايان رسيد. اما بر دل هاي بي خبر آنها، جز تعداد انگشت شماري، اثر نكرد و آنها هرگز از خواب غفلت بيدار نشدند.