از ديگر عوامل رو تافتن از حق و از آسيب هاي خواص جامعه مي توان ملاحظات عاطفي و خويشاوندي را نام برد: از نظر قرآن كريم، انسان هاي باايمان بايد دل و جانشان كانون محبت خدا باشد و در اين راه بستگي عاطفي خويش را از پدر، فرزند، برادر و خاندان منحرف قطع كنند.

هيچ قومي را كه ايمان به خدا و روز رستاخيز دارند، نمي توان يافت كه با دشمنان خدا و رسولش دوستي كنند، هر چند پدران يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندانشان باشند. آنان كساني هستند كه خدا ايمان را بر صفحه دل هايشان نوشته و با جان خود آنها را تقويت فرموده است، آنها را در باغ هايي از بهشت وارد مي كند كه نهرها از زير درختانش جاري


است، جاودانه در آن مي مانند. خدا از آنها خشنود است و آنان نيز از خدا خشنودند، آنها «حزب الله» اند. بدانيد حزب الله پيروز و رستگار است. [1] .

در قرآن آمده كساني كه بستگي عاطفي خويش را بر رابطه ي الهي ترجيح مي دهند از صراط مستقيم و خدا محوري خارج مي شوند، نيز اين واقعيت را بيان مي كند كه در قيامت نزديكان و فرزندان، به انسان سودي نمي رسانند:

لن تنفعكم أرحامكم و لا اولادكم يوم القيمة يفصل بينكم و الله بما تعملون بصير [2] .

هرگز بستگان و فرزندان شما در روز قيامت سودي به حالتان نخواهند داشت. خداوند در قيامت ميان شما جدايي مي افكند و به آنچه انجام مي دهيد بيناست.