با اين كه بعضي از خواص وظيفه را تشخيص مي دهند و مي توانند با اداي وظيفه تحول آفرين باشند، اما ترس از ننگ و رسوايي ظاهري دنيا،


آنان را به تسليم و سكوت و سكون وامي دارد. طلحه و زبير از خواص جامعه بودند و پيشاپيش با علي عليه السلام بيعت كردند و به پيروي از آنان عوام نيز با امام عليه السلام بيعت كردند، اما زماني با اين كه حق نيز بر آنها آشكار بود گمان مي كردند اگر با ديگر مسلمانان يكسان باشند؛ شخصيت و شرافتشان خدشه دار مي گردد؛ زيرا به امتيازات موهوم عادت كرده بودند. امام نشان نافرماني را در آنها ديد و فرمود:

فان الآن اعظم امر كما العار من قبل أن يتجمع العار و النار [1] .

اكنون بزرگ ترين مشكل شما براي بازگشت از راه تفرقه، ننگ ( ظاهري ) است، ولي قبل از آن كه ننگ ( واقعي ) و عذاب آتش برايتان جمع شود بازگرديد.