1. سياست تهديد و ارعاب كه ابن زياد به راه انداخت و با شهيد كردن


ميثم، رشيد، مسلم بن عقيل و هاني به عروه ترس و وحشت را در ميان مردم حاكم كرد.

2. جنگ رواني گسترده و حساب شده از طريق پخش شايعات بي اساس مبني بر اين كه لشكري عظيم به زودي وارد كوفه مي شود و شايعاتي در مورد پيوستن سران قبايل و مردان دلير و جنگ جو به ابن زياد.

3. حرص نسبت به جاه و مال. اين ويژگي مردم كوفه در سران قبايل بسيار مشهود بود؛ از جمله عمر بن سعد از كساني است كه به دليل جاه طلبي به بيراهه كشيده شد و ديگر سران نيز از راه رشوه فريفته شدند. [1] .