اسلام عقل و منطق را معيار و حجت براي تشخيص حق معرفي نموده است و ملاك اكثريت را از درجه اعتبار ساقط مي داند.

و ان تطع اكثر من في الأرض يضلوك عن سبيل الله [1] .

اگر از بيشتر مردم زمين پيروي كني تو را از راه خدا گمراه مي كنند.

اعتبار عددي براي فرد مسلمان نبايد ملاك عمل باشد، تقليد كوركورانه در اسلام به عنوان اين كه اكثريت هستند با توجيه «خواهي نشوي رسوا همرنگ جماعت شو» مورد پذيرش نيست. عامه ي مردم به دليل عدم پرورش عقلي، عدم قدرت تمييز در مسايل مختلف سياسي، مذهبي، اجتماعي دچار شبهه مي شوند و چه بسا تحت تأثير تبليغات سوء، ترس يا تعليمات غلط موضعگيري هاي نا به جايي از خود نشان مي دهند. همان طور كه وقتي شيخ فضل الله نوري، ميثم وار به دار


كشيده مي شود، بسياري از مردم دست مي زنند و اين عمل را تبريك مي گويند. اينان عوامي هستند كه پس از روشن شدن حقايق و توطئه اظهار ندامت مي كنند.

بنابراين، وظيفه علما بسيار سنگين است. اگر گفته شده «مداد العلماء أفضل من دماء الشهداء» به اين دليل است كه عده ي زيادي از مردم مهار تمام امور اجتماعي، سياسي، فرهنگي، مذهبي خود را به دست آنان داده و تنها خود را پيرواني محض مي دانند. اين طبقه كه نخبگان جامعه هستند، بايد با آزاد انديشي و پرهيز از هر گونه اختلاف سليقه اي براساس اسلام ناب، توده مردم و عوام را به صراط مستقيم رهنمون سازند.