خواص جامعه بايد به وظيفه ي امر به معروف و نهي از منكر قيام كنند و اگر اين اقدام آنان مؤثر نيفتاد و حرفشان خريدار نداشت و قدرت جلوگيري از فساد را نداشتند، از جامعه و افراد فاسد دوري گزينند و هجرت كنند. حضرت ابراهيم عليه السلام با بت پرستان درافتاد و بت هاي آنان را شكست و با استدلال و موعظه آنان را به خدا پرستي دعوت كرد. اما وقتي آنان بر بت پرستي اصرار ورزيدند از آنان بيزاري جست و آن جامعه ي فاسد را ترك گفت.

و أعتزلكم و ما تعبدون من دون الله [1] .

از شما و بتاني كه به جاي خدا مي پرستيد دوري مي گزينم.