يكي از تفاوت هاي بارز پيشوايان و رهبران مذهبي با رهبران غير ديني وجود صراحت و صداقت و بيان واقعيت هاست ؛ گر چه اين صراحت و صداقت به ضرر آنها منتهي شود، زيرا برنامه و هدف اين رهبران قبل از هر چيز ايجاد ايمان در دل افراد است .آن حضرت هنگام شنيدن پيشنهاد بيعت با يزيد خطاب به وليد بن عتبه استاندار مدينه مي فرمايد:"اي امير! ما خاندان نبوت و معدن رسالتيم ، خاندان ما محل آمد و رفت فرشتگان است . خداوند اسلام را از خاندان ما شروع نموده . اما يزيد اين مردي كه تو از من توقع بيعت با او را داري مردي است شراب خوار، شخصي است كه حريم الهي را در هم شكسته و آشكارا در مقابل چشم مردم مرتكب فسق و فجور مي گردد. آيا رواست شخصيتي همچون من با آن سوابق درخشان و اصالت خانوادگي با چنين مرد فاسدي بيعت كنم ؟"

همين صراحت گفتار را حضرت امام (ره ) نيز در بيانات خود داشتند؛ مثلاً هنگام تجاوز نيروهاي عراق به مرز ايران ، امام مي فرمايند:..." گمان نكند دولت ايران و ارتش ايران عاجز از اين است كه جواب به اينها بدهد. هر وقت كه مقتضي بشود من پيامي به ملت خواهم داد و به صدام حسين و امثال او ثابت خواهم كرد كه اينها، اين اذناب آمريكا كه قابل ذكر نيستند ما عازم بر اين هستيم . مصمم بر اين هستيم كه اگر چنان چه عراق حد خودش را نداند و تجاوز را تكرار كند ما دستور بدهيم و ملت ما بسيج شوند."