فرداي پيروزي بني اسرائيل بر فرعونيان ، پرچم سرافرازي در اين قوم به اهتزاز درآمد و خداوند، با برتر ساختن آنان بر تمام بندگان ، نعمت هاي مادي و معنوي خود را بر آنان ارزاني داشت و تا هنگامي كه پيروي از پيامبر حكم فرما بود، بر عزت و سربلندي آنان مي افزود. قرآن درباره اين عصر مي فرمايد:

1- در قله عزت : «به آن گروهي كه پيوسته تضعيف و تحقير مي شدند (بخش هاي ) باختر و خاوري سرزمين را - كه در آن بركت داده بوديم - به ميراث عطا كرديم .»

2- برتري بر عالميان : «اي بني اسرائيل ، نعمتم را بر شما ارزاني داشتم ، و اين كه شما را بر جهانيان برتري دادم ، ياد كنيد.»

3- فراواني نعمت : «آنان را به دوازده عشيره كه هر يك امتي بودند، تقسيم كرديم و به موسي - وقتي قومش از او آب خواستدند - وحي كرديم كه با عصايت بر آن تخته سنگ بزن . پس از آن ، دوازده چشمه جوشيد.

هر گروهي آبشخور خود را بشناخت و ابر را برفراز آنان سايبان كرديم و مرغ و ترنجبين را بر ايشان فرو فرستاديم . از چيزهاي پاكيزه كه روزي شان كرده ايم ، (گفتيم ) بخوريد. آن ها بر ما ستم نكرده اند، ليكن بر خودشان ستم مي كردند.»