«عزت بخشي » و «عزت آفريني » از مهم ترين اهداف تربيتي پيامبران و اوصياي ايشان بوده است و هيچ نهضتي چون نهضت حسين (ع) قلب ها را منقلب نكرده وعواطف را هم سوي خود نساخته و روح عزت را در بشر ندميده است .

اگر آدميان به عزت حقيقي دست يابند و از ذلت آزاد شوند، به تربيتي كه منظورنظر پيامبران بوده است مي رسند؛ تربيتي كه آدمي را سربلندو استوار و شكست ناپذير دربرابر غير خدا، و ناچيز و ناتوان و خوار در برابر خدا مي سازد. آن كه فقط در برابر خدا سربندگي فرود مي آورد و با قدم عبوديت سير مي كند و داغ ذلت ِ بندگي را در پيشاني خود مي نهد به عزّ ربوبيت دست مي يابد. عزت حقيقي مختص خداوند است و اوست كه دوست دارانش را عزت مي بخشد. حسين (ع) در «دعاي عرفه » خداوند را چنين مخاطب قرار مي دهد:

«يا مَن ْ خَص َّ نَفْسَه ُ بالسُّمُوٍّ و الرَّفْعَة فَاَوْليائه بِعِزِّه ِ يَعْتَزُّون َ؛ اي آن كه ذات خود را به علو مقام و رفعت مخصوص گردانيدي و دوست دارانت را به عزت خود عزيز ساختي .»

حسين (ع) مظهر عزت الهي و نهضت او، قيامي براي حفظ عزت آدمي و گشودن راه تربيت حقيقي بود، تا پس از او همگان به راه و رسمش تربيت شوند و به عزت حقيقي دست يابند. رهبر معظم انقلاب كه با شروع سال نو، «عزت و افتخار حسيني » را به مثابه يك شعار محوري مطرح نمودند، در اين زمينه فرمودند:

«اين سال ، سال عزت و افتخار حسيني است . اين عزت چه جور عزتي است ؟ اين افتخار، افتخار به چيست ؟ آن كسي كه حركت حسين بن علي (ع) را بشناسد، او مي داند كه اين عزت ، چگونه عزتي است ... حركت امام حسين (ع) حركت عزت بود، يعني عزت حق ،عزت دين ، عزت امام و عزت آن راهي كه پيغبر ارائه كرده بود. امام حسين (ع) مظهر عزت و چون ايستاد، مايه فخر و مباهات هم بود. اين است عزت و افتخار حسيني »