سرانجام به اين واقعيت مهم آگاهي مي يابيم كه در ميان نظام هاي تربيتي گوناگون كه هر يك بر اساس اصول و روش هاي مشخصي پايه گذاري شده اند، تنها مدرسه حسيني است كه مدرسه اي ويژه مي باشد، و در آن ، ميان عقل و عشق جدايي نيست . بصيرت ، حريت ، حكمت ، عدالت و استقامت از ويژگي هاي شاخص تربيت شدگان اين مكتب ، و عزت ، اساس تربيت اين مدرسه مقدّس الهي است و حماسه ، جلوه آن .

پس بايد حسين (ع) و نهضت عزت آفرينش را نمونه اي براي تربيت انسان هاي باعزت قرار داد و فرزندان اسلام را به تربيت حسيني فرا خواند.

علامه «اقبال لاهوري » زنان مسلمان را مخاطب قرار مي دهد و از آنان مي خواهد تا فرزندان خود را در اين مدرسه تربيت كنند تا همچون حسين (ع) و يارانش به مقام والاي انساني عزت نائل آيند؛ چرا كه سعادت اين جهاني و رستگاري آن جهاني همانا حركت در ركاب حسين (ع) است و بس :



اي ردايت پرده ناموس ما

تاب تو سرمايه فانوس ما



طينت پاك تو ما را رحمت است

قوّت دين و اساس ملّت است



كودك ما چون لب از شير تو شست

لااله آموختي او را نخست



مي تراشد مهر تو اطوار ما

فكر ما گفتار ما كردار ما



برق ما كو در سحابت آرميد

بر جبل رخشيد و در صحرا تپيد



اي امين نعمت آيين حق

در نفس هاي تو سوز دين حق



دور حاضر پرخروش و پر فن است

كاروانش نقد دين را رهزن است



كور و يزدان ناشناس ادراك او

ناكسان زنجيري پيچاك او



چشم او بي باك و ناپرواستي

پنجه مژگان او گيراستي



صيد او آزاد خواند خويش را

كشته او زنده داند خويش را



آب بند نخل جمعيت تويي

حافظ سرمايه ملت تويي



از سر سود و زيان سودا مزن

گام جز بر جاده آبا مزن



هوشيار از دستبرد روزگار

گير فرزندان خود را در كنار



اين چمن زادان كه پر نگشاده اند

ز آشيان خويش دور افتاده اند



فطرت تو جذبه ها دارد بلند

چشم هوش از اسوه زهرا مبند



تا حسيني شاخ تو بار آورد

موسم پيشين به گلزار آورد