قيام امام حسين (ع) يزيد و يزيديان با هدف شهادت آغاز شد. شهادت نه يك باختن ، بلكه يك انتخاب است . شهادت غروب آزاد مرد نيست ، بلكه پرده است ، پرده اي كه ظاهراً فرد را از دنيا دور مي كند، اما او هست و در حال آبياري و رشد جامعه است .

اما برخي با اين نظر كه تنها هدف امام ، شهادت باشد، مخالف بوده و معتقدند كه وجود آن حضرت براي اسلام و جامعه اسلامي ، قطعاً پر ثمرتر مي بود و براي يزيد نيزخطرناك تر. پس اگر حياتش براي يزيد و يزيديان خطرهاي زيادي نداشت ، او را با توجه به موقعيت ويژه اش و طرفداران علوي اش ، به شهادت نمي رساندند. بنابراين شهادت ، هدف سيد الشهدا (ع) نبوده است بلكه راهي براي رسيدن به هدف بزرگ تر است . شهادت متدلوژي و روشي براي رسيدن به ايدئولوژي بزرگ امام بود كه حتماً بهترين و پر ثمرترين راه نيز بوده است . البته شفاعت نيز يكي از نتايج اين راه و آن هدف است .