عاشورا، همچون كوهي است عظيم به وسعت تاريخ ، به زيبايي جلوه الهي و به رنگ خون ِ سيدالشهدا. قيام امام حسين (ع) مانند دشت نيست كه بتوان تا انتهايش را ديد و كرانه هايش را مشاهده كرد، داستان يك كوه است ، از هر طرف مي توان آن را درك كرد، مي توان از آن بالا رفت و از جنبه هاي متفاوتش بهره برد. پس كربلا داستاني در دل خود جاي داده است كه هر چه از آن بگويي ، كم گفته اي .

حسين (ع) فرزند دختر رسول اللّه (ص) كه ايمان را بر مصلحت مقدم مي داشت . او پسر علي (ع) است كه شجاعت و هيبتش ، دشمنان را فراري مي داد و فرزند فاطمه (س) است كه در برابر ظلم و ستم مي ايستد و مي سوزد، ولي كوتاه نمي آيد. پس بايد حماسه اي را ايجاد مي كرد كه در تاريخ بشريت بماند و الگوي حق پرستان ِ تاريخ باشد.

او در مدينه النبي زيسته و با اسلام حقيقي ، كاملاً آشنا بود، پس «جامعه اسلامي مطلوب » را مي شناخت . اما انحراف خلافت ، اشرافي گري ها، ظلم و ستم ها، خاموش كردن ياد و نام جدش رسول اللّه (ص) توهين به مادرش زهرا (س) و سب و توهين به پدرش علي بن ابي طالب (ع) را ديده و شنيده بود.

بعد از پنجاه سال پس از رحلت پيامبر، «تغييري در فرهنگ اسلام » به وجود آمد كه با خودِ اسلام ، در تضاد بود. لذا امام شرايط را مناسب ديد كه با قيام خود، اصلاحي عظيم درجامعه اسلامي ايجاد كند، اصلاحي كه نه تنها در آن زمان و مكان ، بلكه در هر عصر و مكاني ، الگو و خواسته مسلمان واقعي باشد. سيدالشهدا بااين قيام نشان داد كه از اسلام تا اسلام فاصله زيادي هست ، آموزه هاي ديني ، يگانه است ، اما برداشت ها متفاوت است ، او خوب مي دانست كه وقتي شكل حكومتي اسلام ، با روح آن در تعارض باشد، برداشت مردم عادي و تازه مسلمان ها از دين ، جنبه طاغوتي و اشرافي پيدا مي كند و كم كم روح واقعي واصيل اسلام فراموش مي شود. پس بايد يك مصلح از جان گذشته بيايد، چه بهتر كه نوه رسول خدا، فرزند خليفه مسلمين و امام شيعيان باشد. او بايد با حماسه و خون خود، تفاوت اسلام با اسلام را در تاريخ به يادگار بگذارد و با «انقلاب اجتماعي » خود، به اصلاح جامعه ديني بپردازد.

امسال كه سال «عزت و افتخار حسيني » نام گرفته است ، بايد سال شناختن ِ واقعي آن امام همام باشد، نه شناخت ظاهري ، بلكه شناخت آرمان هايش ، شناخت ايده هايش ، فرهنگش و اخلاقش ، او با قيامش عزت و افتخار را به اسلام بخشيد و ميراثش «نهضت حسيني » فراروي تمام حق پرستان تاريخ قرار دارد.

در اين مقال ِ كوتاه ، سعي شده با بررسي جامعه مطلوب ِ اسلامي و انحراف هايش ، به قيام امام حسين و عوامل اجتماعي ، فرهنگي آن نيم نگاهي انداخته و آثار اجتماعي آن را بررسي كنيم . تا نه اين كه حسين (ع) را بشناسانيم ، بلكه خودمان ، شيعه و وظايف شيعيان را شناخته و در رسيدن به الگوي عزت و افتخار كوشا باشيم .