حضرت سيّدالشهدا (ع)، در خطبه اي كه معروف است در «مني » قبل از مرگ معاويه ، ايراد فرموده اند، در تفسير قول خداوند متعال كه مي فرمايد: (اَلْمؤمِنُون والْمُؤمِنات ِ بَعْضُهُم ْ اَوليآءُ بَعْض ٍ يَأمُرُون بِالْمَعروف ِ وَ يَنْهون َ عَن ِ الْمُنكَرِ). چنين مي فرمايند: «فَبدءَ الله بالامْر بِالمَعرُوف ِ وَ النَّهي ِ عَن ِ الْمُنْكَرِ فَريضة ً مِنْه لِعِلْمِه ِ بِاَنَّها اِذا اُدِّيَت ْ وَ اُقيمَت ْ اِسْتَقامَت ْ الْفَرائض ُ كُلُّها هَيِّنُها وَ صَعْبُها وَ ذلِك َ أن ّ الاْمْرَ بِالْمَعرُوف ِ وَالنَّهي َعَن ِ الْمُنْكَر دُعاءٌ اِلَي الاْسْلام ِ مَع َ رَدِّ الْمَظالِم وَ مُخالَفَة ِ الظالِم ِ وقِسْمَة ِ الفَيي ِ والغَنائِم ِ وَاَخْذِالصَّدَقات ِ مِن ْ مَواضِعِها وَ وَضعِها في حَقِّها؛... با انجام شدن و بر پا گشتن اين فريضه ،تمامي فرائض (چه آسان و چه دشوار) برپا مي گردند، بدان علت كه امر به معروف و نهي ازمنكر نداي به سوي اسلام است . با بازگرداندن آنچه به ستم گرفته شده و ستيز با ستم گر و قسمت و پخش كردن بيت المال و غنيمت هاي به دست آمده (و بهره و نصيب افراد مسلمان را به آنان دادن ) و گرفتن صدقات (واجبه ) از محل هاي تعيين شده اش و به كارگرفتن و نهادن آن در محل هاي سزاوارش ».

با اين بيان ِ گويا و عالي ، جاي حرفي براي غير نمي ماند، تا بتواند بدون اين فريضه الهي و عمل به آن ، در پي تحقّق جامعه اي صالح و شايسته باشد، و بي رو دررويي و مقابله ،اصلاحات اجتماعي پديد آورند تا تمامي افراد جامعه بدان پاي بند شوند و با آزادي كامل پذيراي آن گردند.