آنچه از روايات بر مي آيد اين است كه علت قيام امام حسين (ع) مقابله با سلطان جائر، زير پا نهادن عدالت ، سلطنت يزيد به نام اسلام ، وارونه جلوه دادن اسلام و... است ،خود مي فرمايند:

«اي مردم همانا پيامبر خدا (ص) گفت هركس سلطان ستمگري را ببيند كه حرام هاي خدا را حلال مي شمرد وپيمان خدا را مي شكند و با سنّت پيامبر خدا مخالفت مي ورزد وبا گناه ودشمني در ميان بندگان خدا حكم مي راند؛ اگر او را با كردار وگفتار انكاركند، بر خدا لازم است كه او را به جايي كه آن سلطان را برده است ببرد.»

از ديگر اهداف امام براندازي حكومت فاسد اموي و اصلاح امت پيامبر (ص) و قيام عليه ظالم و برپايي حكومت عدل و از بين بردن حكومت جور بود، امام مي فرمايند «مرگ را جز به خوشبختي وزندگي در كنار ستمگران را جز ملامت نمي بينم ». از ديگر اهداف قيام عاشورا اصلاح جامعه اسلامي واحياي فريضه امر به معروف و نهي از منكر است ؛چنانچه امام حسين (ع) مي فرمايد «من از روي طغيانگري و فساد و ظلم قيام نكردم ،بلكه براي اصلاح امت ّ جدّم رسول اللّه برخاسته و خواستار امر به معروف و نهي از منكر هستم ...».

حال سؤال اين است كه فرهنگ عاشورا از چه طريق اين انسجام و همبستگي رادر مردم ايران ايجاد كرد كه امام (ع) با استفاده از آن توانست رهبري قيام را در دست بگيرد و در بهمن 1357 به پيروزي برساند.