«السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله...»

يكي ديگر از ويژگي هايي كه در زيارت نامه هاي امام حسين (ع) جلوه مي نمايد،وارث بودن امام حسين (ع) است . در زيارت امام حسين (ع)، ايشان وارث آدم ، نوح ،ابراهيم ، موسي ، محمد (ص)، علي (ع)، حسن (ع)، و مادرش فاطمه زهرا(س ) معرفي شده است . سؤالي در اين جا مطرح مي گردد كه شي ء به ارث برده شده چيست ؟ اين چه چيز است كه امام حسين (ع) از انبياي بزرگ الهي و ائمه اطهار پيش از خودش ارث برده است ؟ و اگر كسي اين چنين ارث برده باشد چه اتفاقي خواهد افتاد؟

پاسخ سؤال اول ، اين است كه وارث ، دارايي ها و داشته هاي شخص متوفا را به ارث مي برد، آنچه كه مسلم است منظور از دارايي انبيا اموال و ثروت هاي خرد و كلان نيست ،بلكه امام حسين (ع) از حضرت آدم (ع) علمش را به ارث برده است ، آدم (ع) كه در مورد او آمده است : «و علم الا´دم الاسماء كلها» و از نوح (ع) اسرار نبوتش را، از ابراهيم (ع)دوستي و خليليّت با پروردگار را، از موسي (ع) ارتباط ناب با خداوند را و از پيامبر اسلام (ص) نيز آن چيزهايي كه آن حضرت از انبياي ديگر ميراث بر آن بود، به ارث برده و جامعيت برآنان پوشانده و بالاخره از پدر و برادر و مادر بزرگوارش مسائل معنوي را به ارث برده است .

كسي كه از تمامي انبياي بزرگوار، علي الخصوص خاتم انبيا و علي مرتضي (ع) و فاطمه الزهرا(س ) و حسن (ع) مجتبي (ع) ارث برده باشد، چكيده و عصاره تمام انبيا و اوليا خواهد بود. از همين رو، امام حسين (ع) با دارا بودن اين چنين پشتوانه معنوي و الهي توانست اسلام پيامبر اكرم (ص) را احيا نمايد و حوادث عاشوراي 61 هجري قمري را باشجاعت رقم بزند. با اين پشتوانه معنوي است كه خون حق بر شمشير باطل پيروز گشت و حضرت با نثار و ايثار جان و جوانان خود، مطلوب خود را كه عدم انحراف اسلام بود؛ به دست آورد.

امام حسين (ع) كه در زيارتش با اين كلمات او را وارث انبيا مي دانيم و اقرار به ميراث بري ِ او مي نماييم ، اطاعت از او، اطاعت از خوبي و تمام خوبان عالم است و سركشي و طغيان در مقابل وي سركشي و طغيان در برابر تمام خوبان و خوبي هاي جهان آفرينش است . لذا با اين زاويه ديد كه به حادثه عاشورا مي نگريم مظلوميت بهترين انسان هاي روي زمين را ـ كه عصاره انبيا و اوليا است ـ شديدتر مي يابيم و ظلم و جنايت ، كوفيان راحاصل بدترين و مفتضح ترين جنايت تاريخ بشريت مي دانيم ؛ از اين رو براي تذكار خودمان و ديگران در بسياري از زيارت نامه امام حسين (ع) اين چنين مي خوانيم :

«السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله، السلام عليك يا وارث نوح نبي الله، السلام عليك يا ابراهيم خليل الله، السلام عليك يا وارث موسي كليم الله، السلام عليك يا وارث عيسي روح الله، السلام عليك يا وارث محمد حبيب الله، السلام عليك يا وارث علي وصي رسول الله، السلام عليك يا وارث الحسن الرضي السلام عليك يا وارث فاطمه بنت رسول الله».

امام حسين (ع) با اين همه فضيلت و عظمتي كه دارد طبيعي است كه زائر مرقد مطهرش ، از آن حضرت درخواست شفاعت داشته باشد؛ شفاعتي كه بتواند كمي از بار سنگين گناهان انسان را از دوش اش بردارد و او را به بهشت موعود سوق دهد.