اجازه عبارت است از اذن دادن و موافقت داشتن. مثل اينكه استاد محدث مي گويد: اجزتك رواية كذا، يا: الكتاب الفلاني، يا رواية مسموعاتي، يا: اشتمل عليه فهرستي هذا، كه البته چنين اجازه اي شامل حديث يا احاديثي كه خود استاد آن را دريافت نكرده نمي شود.

آن كس كه از استاد محدث اجازه گرفته، مجاز است تا همان اجازه را به طالب ديگر بدهد و بگويد: اجزت لك رواية ما اجيزلي ورايته. يعني آنچه را كه به من اجازه روايت آن داده شد، به تو اجازه مي دهم تا آن را روايت كني.