طبري به سند خود مي نويسد: چون حسين (ع) كشته شد و خيمه و خرگاه وي و اسيران اهل بيت را به كوفه، و بر ابن زياد وارد كردند، فرزند زياد امر به زنداني شدن ايشان داد. و در همان ايام سنگي كه نامه اي به آن بسته شده بود، به زندان ايشان افكنده شد كه در آن نوشته شده بود: در فلان روز، پيكي از سوي عبيدالله زياد درباره شما به شام و به جانب يزيد بن معاويه اعزام شده است. اين پيك مدتي را در راه خواهد بود و فلان روز نيز باز خواهد گشت؟ اگر در بازگشت او صداي تكبير ما را شنيديد، تن به هلاكت و كشتن دهيد كه شما را خواهند گشت، ولي اگر صداي تكبيري را نشنيديد، به خواست خدا، در امان خواهيد بود.

راوي مي گويد: يكي - دو روز پيش از بازگشت پيك اعزامي به شام، نامه اي و تيغي بسته به سنگي ديگر در ميان زندان خانواده پيامبر خدا (ص) افتاد كه در آن نوشته بود: عهد و پيمان با يكديگر به جا آوريد و وصيت و سفارش ‍ نماييد كه ما فلان روز در انتظار ورود پيك از جانب يزيد مي باشيم.

راوي مي گويد كه سرانجام پيك آمد و تكبيري شنيده نشد، زيرا كه يزيد در نامه خود دستور داده بود كه اسيران را به شام گسيل دارند.