ابومخنف مي گويد: پيكر امام را عريان كردند و هر چه را در بر داشت به يغما بردند. شلوارش را بحر بن كعب و شنل آن حضرت را، كه از حرير بود، قيس بن اشعث ربود كه پس از چنين جسارتي به قيس قطيفه شهرت يافت.

پاي افزارش را مردي از قبيله بني اود، كه به او اسود مي گفتند، به غارت برد و شمشيرش را مردي از قبيله بني نهشل بن دارم برداشت كه بعدها به دست خانواده حبيب بن بديل افتاد.

سپس سپاهيان به چپاول لباسها و زينتها و شتران پرداختند و در آخر به سوي حرم و زنان امام حسين (ع) و باروبنه و اسباب اثاثيه او روي آوردند، و چه بسا زنان را كه چادري از پشت سر آنها مي كشيدند و مي ربودند!