خوارزمي در مقتل خود مي نويسد: عمرو بن خالد ازدي، از ياران امام، قدم به ميدان جنگ نهاد، در حالي كه مي گفت:



اليوم يا نفس الي الرحمن

تمضين بالروح و بالريحان



اليوم تجزين علي الاحسان

قد كان منك غابر الزمان



ما خط باللوح لدي الديان

فاليوم زال ذاك بالغفران



لا تجزعي فكل حي فان

والصبر أحظي لك بالامان



اي دل! تو امروز پيش خدا مي روي و به جهان پر از لطف و صفا قدم مي گذاري. امروز، تو كار نيكي كه انجام داده اي پاداشش را در آينده اي نزديك مي گيري. و آنچه را در گذشته از بديها مرتكب شده بودي، امروز همگي با قلم عفو و بخشش پاك شده است. ناراحتي نكن كه هر زنده اي در آخر مردني و فاني است، و شكيبايي بهترين داوري آرامش بخش براي توست.

او با كوفيان جنگيد تا به درجه شهادت رسيد. [1] .