در ساعات بعد از ظهر، جنگ بين دو طرف با شدتي هر چه تمامتر ادامه يافت، تا آنجا كه كوفيان خود را به امام رسانيدند. آنگاه سعيد حنفي برجست و در برابر امام خود را سپر ساخت. كوفيان او را از هر سو هدف تيرهاي خود قرار دادند.

سعيد پيش روي امام ايستاده بود و تيرها را به تن خويش پذيرا مي شد، تا آنجا كه ديگر برايش تواني نماند و به زمين درغلتيد.

خوارزمي مي نويسد كه او در همان حال چنين رجز مي خواند:



اقدم حسين اليوم تلقي أحمدا

و شيخك الخير عليا ذا الندي



و حسنا كالبدر، وافي الاسعدا

وعمك القرم الهجان الاصيدا



و حمزة ليث الاله الاسدا

في جنة الفردوس تعلوا صعدا [1] .