طبري و ديگران از قول عقبة بن سمعان آورده اند: اواخر شب بود كه امام دستور داد تا مي توانيم با خود آب برداريم، و سپس فرمان حركت داد. ما در اجراي امر امام از قصر بني مقاتل حركت كرديم و ساعتي راه پيموديم كه سر مبارك امام به علامت خواب به پايين افتاد و يكباره بيدار شد و سه بار استرجاع كرد و فرمود:

انا لله و انا اليه راجعون و الحمدلله رب العالمين در اينجا علي بن الحسين رو به آن حضرت كرد و گفت:

پدرجان! فدايت شوم چرا استرجاع كردي؟ امام فرمود:

اي پسر من! مرا خوابي كوتاه در ربود و در آن حال ديدم كه اسب سواري مي گويد: اين گروه به پيش مي روند، و مرگ به استقبالشان مي شتابد. و دانستم كه و خبر مرگ ما را مي دهد. علي پرسيد:

پدرجان! خداوند بدي را از تو بگرداند، مگر ما بر حق نيستيم؟ امام پاسخ داد: به خدايي كه بازگشت همه بندگان به سوي اوست ما بر حقيم. علي گفت: پدرجان! چون ما بر حق مي باشيم، باكي از مرگ و كشته شدن نداريم. امام فرمود: خدايت شايسته ترين پاداش فرزندي را به تو مرحمت فرمايد.