از رهـاوردهـاي كـم دانـشـيِ بـرخـي از مترجمان و نويسندگان امروز، يكي هم بر نهادن واژه ها و تـعـابير نادرست و ساختگي است كه اينك زبان اصيل ما را زير تازيانه گرفته اند. نوآوري هـم لازم اسـت و هـم خـطير؛ و بايد با معرفت كامل صورت پذيرد. مثلا واژه ها و تعابيري همچون (هراز گاهي)، (سرمايش)، (گرمايش)، (پيدايش)، و (توصيف) با هيچ قاعده دستوري و لغوي سازگاري ندارند. در اين جمله ها كمي دقّت ورزيد:

(... همچنين داراي گنبد بزرگ كاشيكاري است.)

(مُحْرِم، پس از اِحرام، تلبيه گويان وارد مكّه و حرم مي شود.)

در جـمـله اول (كـاشـيكاري شده) صحيح است و در جمله دوم (لبيك گويان)، زيرا(تلبيه) خود، مصدر است. بكوشيم تا بيش از آنچه مي نويسيم، بخوانيم و بياموزيم و بر دانش ‍ ادبي خود بيفزاييم.