هـرگز نبايد قواعد زباني را بر زبان ديگر تحميل كرد، گرچه هر زبان بخشي از واژه هاي خـام زبـان هـاي ديگر را پذيرفته است. فراوَري و پالايش و تركيب بندي، كاري است كه يك زبـان بـا اصول خودي اش انجام مي دهد، هر چند مقداري از موادّ آن را از زبان ديگر وام گرفته بـاشـد. ايـنـك به نمونه هايي از تحميل بر زبان فارسي اشاره مي كنيم، به اين اميد كه در نوشته هاي ما از آن ها نشاني نمانَد:

تـنـويـن دادن بـه واژه هـاي فـارسـي (يـا غـيـر عـربـي)؛ مثال: زبانا، تلفنا، گاها.

افـزودن عـلامـت جـمـع عـربـي بـه واژه هـاي فـارسـي (يـا غـيـر عـربـي)؛ مثال: پيشنهادات، گرايشات، كارخانجات، پاكات، بازرسين.

به كار گرفتن ساخت (جمعِ جمع)؛ مثال: امورات، اسلحه ها، نذورات، وجوهات.

افـزودن عـلامـت مـصـدر جـعـلي عـربـي بـه واژه هـاي فـارسـي؛ مثال: خوديّت، دوئيّت، خوبيّت.

جـمـع بـسـتـن صـفـت بـه تـقـليـد از عـربـي؛ مـثـال: ائمـّه مـعـصـومـيـن، عـلمـاي اَفاضل.

مؤنّث آوردن صفت به تقليد از عربي؛ مثال: بازرس محترمه، نامه هاي وارده.

تـركـيـب واژه فـارسـي بـا عـربـي بـه شـيـوه عـربـي؛ مثال: حسب الفرمان، برعليه.

آوردن صفت نسبي به شيوه عربي؛ مثال: نظامي گنجوي (ص: گنجه اي).