(حـرف اضـافـه) در انسجام و زيبايي جمله نقش بسزا دارد. كاربرد نادرست حرف اضافه يا حذف آن، جمله را سخت آسيب پذير مي سازد. بايد دقّت كنيم كه هم حرف اضافه را در كاركرد صـحـيـح آن بـه كـار گـيـريـم و هـم از حـذف بـيـجـايـش بـپـرهـيـزيـم. در مثال زير، حرف اضافه مناسب، (براي) است نه (بر):

(اين، بر پاكيزگي شما اصلح است.)

نـيـز در جمله زير، آوردن يك حرف اضافه براي سه كلمه، گرچه جمله را كوتاه ساخته، به آن آسيب زده است؛ زيرا حرف اضافه مناسب براي كلمه (تخصّص)، (در) است نه (به):

(اهتمام و تخصّص و علاقه رضيّ الدّين بيشتر به پژوهش در ادعيه و زيارات بوده است.)

شكل صحيح جمله:

(اهتمام و علاقه رضيّ الدّين بيشتر به پژوهش در ادعيه و زيارات بوده و در آن تخصّص داشته است.)