تكرار بيجاي حرف ربط (كه)، جمله را نازيبا مي سازد و آهنگي دشوار و نامطبوع به آن مي بـخـشد. بنابراين، در مواردي كه حذف حرف ربط (كه) به جمله آسيب نمي زند، آن را بايد حـذف كـرد، مـخـصـوصـا آن گـاه كـه بـه تـكـرار بـيـنـجـامـد. در مثال زير، نخستين حرف ربط را بايد حذف نمود:

(صاحب بن عبّاد از او دعوت كرد كه هر گاه كه مي خواهد، نزد او بيايد.)

گـاه نـيـز بـايـد حـرف ربـط را حـذف كـرد و واژه اي مناسب تر جاي آن نهاد تا هم تكرار رفع گردد و هم جمله زيبا شود. مثال:

(در اين هنگام بود كه بعضي از عبارات معمّاگونه و مرموز را بيان نمود كه خشم علماي بصره را برانگيخت.)

در اين مثال، (كه)ي دوم را به (واو) بايد تبديل كرد.