از راه هـاي ايـجاز، بهره گيري مناسب از ضمير است. هر گاه اسمي تكرار گردد، در حالي كه ضـمير بتواند جايگزين آن شود، جمله آسيب مي بيند. البتّه استفاده از ضمير بايد دقيق صورت پـذيـرد و در بـهـره گيري از آن نيز زياده روي نشود. در موارد تكرار ضمير، به تنوّع بايد روي آورد، مثلا از (او) يا (وي) و (ايشان) يا (آنان) يا (آن ها) به تناوب استفاده كرد. در مـثـال زير، مي بينيد كه اگر به جاي (بنا)ي دوم، ضمير اشاره (آن) بيايد، چقدر بهتر است:

(در اين بنا، كتيبه اي وجود ندارد كه بتواند تاريخ ساخت بنا را مشخّص سازد.)