هـر گـاه يـك جـمـله داراي چـنـد فـعـلِ هـَمـْتـَراز بـاشـد، شـرط اسـت كـه آن فـعـل هـا از لحاظ زمان با يكديگر تناسب و سازگاري داشته باشند. از ضعف هاي جمله مركّب، نـاهـمـگـنـيِ افـعـال آن اسـت. در مـثـال زيـر، فـعـل اول (مـضـارع) اسـت و فعل دوم (ماضي نقلي)، با آن كه هر دو همترازند:

(اين كتاب جامعه نام دارد و نزد امامان معصوم بوده است.)

شكل صحيح جمله:

(اين كتاب جامعه نام داشته و نزد امامان معصوم بوده است.)

مثال ديگر:

(شيخ احمد از حوزه درس... بهره مند گشت و از آنان داراي اجازاتي نيز هست.)

شكل صحيح جمله:

(شيخ احمد از حوزه درس... بهره مند گشت و از آنان اجازاتي نيز يافت.)