از عـيـب هـاي مـهـمّ جـمـله ايـن اسـت كـه يـك يـا چـنـد واحـد آن، مـانـنـد نـهـاد، مـفعول، و متمِّم، دراز و گسترده باشند. بايد كوشيد تا هر واحد به قدر امكان، مختصر و ساده باشد.

مثال براي درازي نهاد:

(آب خواستن امام حسين (ع) كه مظهر شكيبايي و پايداري بوده است از لشكر ناكسان و سياهدلان يا عدم آن، از مسائل مورد بحث است.)

شكل صحيح جمله:

(اين از مسائل مورد بحث است كه آيا امام حسين، آن مظهر شكيبايي و پايداري، از لشكر ناكسان و سياهدلان آب خواسته است.)

مثال براي درازي مفعول:

(دانـشـوران وجود بقعه اي زيبا و شكوهمند با كاشيكاري هاي بسيار زيبا و بديع بر مزار اين بزرگمرد در قرن پنجم را تأييد كرده اند.)

شكل صحيح جمله:

(دانـشـوران تـأيـيـد كـرده انـد كه در قرن پنجم، بقعه اي زيبا و شكوهمند با كاشيكاري هاي بسيار زيبا و بديع بر مزار اين بزرگمرد بوده است.)