نـويـسـنـده بايد متناسب با فضا و نوع و سبك و مخاطب نوشته اش، عناصر لازم را برگزيند. دخيل ساختن يك عنصر ناسازگار با نوشته، آن را ناساز و بدنما جلوه مي دهد. از جمله، هرگز نـبـايـد واژه هـا و تعابير عاميانه را در نگارش متعارف راه داد. از كلمات شكسته و محاوره اي نيز بـايـد پـرهـيـز كـرد. بـرخـي از مـخـتـصـّات نـوشـتـه هـاي روايـي و وصـفـي، مـانـنـد (فـعـل مـلمـوس) و تكرار صحنه ها و اِطنابِ توضيحي نيز نبايد در مقالات علمي و معرفتي راه يابند. پس هر نوع و سبك ادبي بايد مختصّات خود را داشته باشد.