آنـچـه مـورد نـفـي قـرار مـي گيرد بايد آشكارا به صورت منفي بيايد، نه به گونه اي كه خـوانـنده بتواند آن را مثبَت تلقّي كند و با تغيير لحن و آهنگ، برداشتي دوگانه از آن بيابد. در مثال زير، خواننده مي تواند جمله دوم را منفي شمارد و نيز مي تواند مثبت بخواند:

(زن هـا بـه مـنـظـور اظـهـار كـردن زينت هاي پنهان خود پاي بر زمين نكوبند تا معلوم شود كه خلخال قيمتي به پا دارند.)

براي رفع اين ابهام بايد نوشت:

(زن ها... تا معلوم نشود كه خلخال قيمتي به پا دارند.)