بازگشت

نام و شكل علامت: دو نقطه، هشدارنما، نشان تفسير (:)


نام بيگانه: Colon

وظيفه اصلي: توضيح و تفسير

موارد كاربرد:

يك. قبل از منقولِ مستقيم:

[و بعد، در حين اين گفته ها، زير گريه زد: (به امام زمان مي گم...).]

دو. ميان اجمال و تفصيل.

مـثـال روشـن ايـن كـاربـرد، هـمـيـن دو نـقـطـه هـايـي اسـت كـه مـا پـيـش از ارائه مثال ها آورده ايم. نيز:

(مراحل عالي خودي را با پيمايش دو مرحله بايد پيمود: اطاعت، ضبط نفس.)

سه. در مورد تعليق مطلبي به مطلب ديگر:

(آيـا تاكنون تصويري چنين دردناك ديده ايد (؟): امام باقر ـ عليه السّلام ـ نشسته است. مردي نزد وي مي آيد....)

چهار. ميان نام نويسنده و مأخذ در پانوشت ارجاعي:

مرتضي مطهّري: (بيست گفتار)،....

پنج. ميان كلمه و معني آن در پانوشت:

(آل البيت: خاندان پيامبر.)

شش. براي بيان نمونه، مشروط به اين كه كلمه پيش از آن مكسور خوانده نشود:

(دل شيفته رنداني چونان: شمس....)

امّا اگر كلمه پيشتر، مكسور باشد، نبايد پس از آن، علامت دو نقطه نهاد:

(مرداني مانندِ بوعلي و فارابي كجايند؟)[نه مانند:]