نام و شكل علامت: دو نقطه، هشدارنما، نشان تفسير (:)
نام بيگانه: Colon
وظيفه اصلي: توضيح و تفسير
موارد كاربرد:
يك. قبل از منقولِ مستقيم:
[و بعد، در حين اين گفته ها، زير گريه زد: (به امام زمان مي گم...).]
دو. ميان اجمال و تفصيل.
مـثـال روشـن ايـن كـاربـرد، هـمـيـن دو نـقـطـه هـايـي اسـت كـه مـا پـيـش از ارائه مثال ها آورده ايم. نيز:
(مراحل عالي خودي را با پيمايش دو مرحله بايد پيمود: اطاعت، ضبط نفس.)
سه. در مورد تعليق مطلبي به مطلب ديگر:
(آيـا تاكنون تصويري چنين دردناك ديده ايد (؟): امام باقر ـ عليه السّلام ـ نشسته است. مردي نزد وي مي آيد....)
چهار. ميان نام نويسنده و مأخذ در پانوشت ارجاعي:
مرتضي مطهّري: (بيست گفتار)،....
پنج. ميان كلمه و معني آن در پانوشت:
(آل البيت: خاندان پيامبر.)
شش. براي بيان نمونه، مشروط به اين كه كلمه پيش از آن مكسور خوانده نشود:
(دل شيفته رنداني چونان: شمس....)
امّا اگر كلمه پيشتر، مكسور باشد، نبايد پس از آن، علامت دو نقطه نهاد:
(مرداني مانندِ بوعلي و فارابي كجايند؟)[نه مانند:]