نشانه هاي نگارشي كه در بخشي به نام نقطه گذاري (Punctuation) يا نشانه گذاري يا بـه تـعبير بهتر سجاوندي (1) مورد مطالعه قرار مي گيرند، گرچه از غربيان وام گـرفـتـه شده اند، در نگارش امروزي لازم و بايسته اند. نويسنده خوب كسي است كه در بهره گيري از اين نشانه ها نه افراط كند و نه تفريط. در باب سجاوندي، يكساني و و حدت رويّه هرگز فراموش نشود. اكنون نشانه هاي مهمّ سجاوندي و موارد عمده كاربرد آن ها را فهرست مي كـنـيـم. بـراي آن كـه خـوانـنـده ايـن شـيـوه نـامـه، بـهـره اي هـمـه جـانـبـه بـبـَرد، مـثـال هـا را از گـونـه هـاي مـتـفـاوت نـثر معاصر برگرفته ايم. ضمناً كوشيده ايم كاربرد و مـثـال هـا را هـمـه جـانـبـه و بـراي هـر نـوع نـوشـتـه اي آوريـم تـا خـوانـنـده رابـه طـور كامل بهره افزايد.