مـهـم تـريـن اصـل در اسـتـوار سـازي سـاخـتـمـان بـدنـه، رعـايـت دقـّت و ظرافت در بند چيني (پـاراگـراف بندي) است (6 ـ 18). محورهاي هر مقاله (2 ـ 4 ـ 4) معمولاً يكايك، و گاه با هم، يـك بـنـد (پاراگراف) را مي سازند. هر بند ازسر سطر با حدود نيم سانتي متر تو رفتگي آغـاز مـي شـود. مـطـالب بـنـدهـا هـرگـز نـبـايـد بـا يـكـديـگـر تداخل داشته باشند. هرجا كه زمينه پيوند دو مطلب فراهم است، بايد از (ارجاع درون متني) (2 ـ 4 ـ 8) سـود جـسـت. كـوتاهي و بلندي بندها تابع موضوع و گستره هر بند است و ميزاني خاص ندارد. معمولاً، بهتر است هر بند از سه سطر كمتر و از ده سطر افزون تر نباشد.