در بـرخـي از دائرة المـعـارف هـا رسـم اسـت كـه بـعـضـي تـوضـيـحـات دربـاره مـدخـل را مـيـان كـمـانـك جـاي داده، پـس از مـدخـل مـي آورنـد و آن را(مـلحـقِ مـدخـل) مـي نـامـنـد. در ايـن دائرة المـعـارف، بـه جـهـت پـرهـيـز از بـلنـد نـمـايـيِ مـدخـل، از آوردن مـلحـق خـودداري مـي شـود. كـاركـردهـاي مـلحـق، از قبيل ذكر نام ديگر يا نام پيشين و يا گونه هاي تلفّظي، در (شناسه) برآورده خواهند گشت.

بـا اين حال، اگر در موردي نتوان در شناسه به كاركردِ ملحق دست يافت، بايد واژه يا عبارت لازم را مـيـان دو نـشـانـه مـمـيـّز، ضـمـن يـا انـتـهـاي مـدخـل و بـا هـمـان انـدازه و شـكـل آورد. مـثـال: نـافـع بـن هـلال بـجـلي /جـبـعـي /. روشـن اسـت كـه در ايـن حال نيز واژه يا عبارت مزبور جزء مدخل است و با همان ويژگي هاي شكلي درج مي گردد.