در دائرة المـعـارف، نـه هـمچون كتاب، به دليل اختصار و نيز كوتاهي سطرها، توصيه نمي كـنـيـم كه منقول هاي مستقيم يا آيات و روايات ـ آن گاه كه آوردنشان ضرور باشد ـ در (اشپون كـوتـاه) قـرار گـيـرنـد. روش مـنـاسـب ايـن اسـت كه موارد مزبور با حروفي از نوع متفاوت و داخل گيومه چيده شوند و در ادامه سطر اصلي درج گردند.

مثال: در ضلع شرقي آستانه حُرّ، در كتيبه ايوان، چنين ثبت است: (قَدْ عُمِّرَه ذَا الْمَكانُ بِهِمَّةِ آقا حُسيْن خان شجاع السُّلْطان الهمدانّي دامَ ظِلُّهُ الف اني سنة 1330).