(دائرة المـعـارف امـام حـسين) در حوزه هاي معنايي مختلف سامان مي يابد. هر يك از اين حوزه ها، دامـنـه تـخـصـّصـي ويـژه اي دارنـد. مـثـلاً (رجـال) داراي دامـنـه اي تـخـصـّصـي است، گرچهتـداخـل هـايـي بـا (تـاريـخ) دارد. بـنـابـرايـن، نـويـسـنـده هـر مـقاله بايد زبان اثر را بااصـطـلاحـات ويـژه هـمـان حوزه درآميزد و هرگز از اصطلاحات خاصّ حوزه هاي تخصّصي ديگر سود نجويد.

مـثال: نويسنده مقاله هنري، اصطلاح (صحنه) را با عنايتي خاص به كار مي برد، در حالي كـه اگـر از بـرابـرِ معنايي آن، مانند (عرصه)، يا اصطلاحي مرسوم در حوزه مفاهيم نظامي مـانـند (ميدان) استفاده كند، هرگز آن معنا را منتقل نخواهد كرد. نيز چنين است اصطلاح (آرايش) در حوزه مفاهيم نظامي.