در هيچ يك از منابع تاريخي معتبر ذكر نشده است كه اصحاب و ياران امام حسين عليه السلام در شب عاشورا از وي جدا شده و به لشكر يزيد ملحق شده باشند. بلكه همه ياران و اصحاب، پيشنهاد آن حضرت را درباره رفتن نپذيرفتند و همگي آمادگي خود را براي جانبازي و شهادت در راه فرزند پيغمبر اعلام كردند.

آري، آنچه مسلم است اين است كه پس از رسيدن خبر شهادت مسلم بن عقيل، امام حسين عليه السلام در منزل «زباله » به همراهانش فرمود:

«بسم الله الرحمن الرحيم: اما بعد، فانه قد اتانا خبر فظيع، قتل مسلم بن عقيل و هاني بن عروة و عبدالله بن يقطر وقد خذلتنا شيعتنا فمن احب منكم الانصراف فلينصرف، ليس عليه منا ذمام » خبر بس تاثر انگيزي به ما رسيده است و آن، كشته شدن مسلم بن عقيل و هاني بن عروه [1] و عبدالله بن يقطر است. شيعيان ما دست از ياري ما برداشتند و اينك هر يك از شما كه بخواهد برگردد آزاد است و از سوي ما حقي بر گردنش نيست ».

در اين ميان اعرابي كه در بين راه به آن حضرت ملحق شده بودند، برگشتند. تنها تعدادي از ياران خاصش كه از مدينه به همراه او آمده بودند باقي ماندند.

شهيد مطهري مي فرمايد:

«كسي از اصحاب و ياران امام حسين عليه السلام با توجه به گرفتاري كه داشتند به لشكر دشمن ملحق نشدند» [2] .