دعا خود از عبادات بسيار با اهميت است - در روايت آمده: «الدعاء مخ العبادة » [1] و داراي آثار ارزشمندي است از جمله:

1 - وسيله برقراري رابطه معنوي با خدا و انس و الفت دل باحق تعالي.

2 - توسعه بينش و معرفت نسبت به عظمت مقام ربوبي.

3 - آرامش و سكون نفس و دل.

4 - پشيماني از نافرماني ها و آلودگي ها كه حقيقت توبه است.

5 - تلقين اعتقادات حق به دل و نفس مانند نبوت، امامت و رهبري معصومين.

6 - تشخيص و تميز دادن رذايل از فضايل.

7 - زنده سازي و احياي دل و تقويت خوف و رجا كه مهمترين محرك به سوي خوبيها و بازدارنده از كژي هاست.

8 - ايجاد آرمان هاي بلند چون شهادت طلبي و عشق به جهاد در راه خدا.

9 - سازنده روح مهر و عطوفت نسبت به همنوعان.

10 - ايجاد كننده روح تعهد اجتماعي و...