بازگشت

زيارت و عزاداري ملائكه در كربلا


فرشتگان موجوداتي نوراني هستند كه بيشترين افراد مخلوقات را تشكيل مي دهند. لذا توجه آنها به يك مكان، و آمد و شد آنها بيانگر اهميت آن جاست.

كربلا از دير باز محل تجمع و رفت و آمد ملائكه بوده است. سالهاي سال قبل از شهادت جگر گوشه ي پيامبر صلي اللَّه عليه و آله با اين سرزمين مأنوس بوده اند، هنگام تجهيز در مراسم نماز و به خاك سپردن آن حضرت شركت نموده و پس از آن نيز مفتخرند كه از جانب خداي تعالي به آنها اذن زيارت داده شود. لذا بين حرم آن حضرت و آسمان هفتم محل پائين آمدن و بالا رفتن ملائكه است و بدون هيچ خستگي با حالتي خاص كه حاكي از حزن و اندوه آنها در شهادت امام حسين عليه السلام است به


زيارت مشرف شده و به گريه و عزاداري مشغول مي شوند، و در شب و روز جمعه براي ذكر فضائل و مقام و منزلت آن گرامي گرد يكديگر مي آيند. جبرئيل و ميكائيل عليهماالسلام كه دو فرشته ي مقرّب درگاه حق تعالي هستند، هر شب به زيارت كربلا مي روند.

گروه ويژه اي از ملائكه براي هميشه در حرم حاضرند و به عزاداري و صلوات بر آن حضرت مشغولند تا با ظهور حضرت بقيةالله الاعظم عجل الله فرجه الشريف به آن حضرت ملحق شوند.

امام صادق عليه السلام فرمود: «بين قبر امام حسين عليه السلام تا آسمان هفتم، محل رفت و آمد فرشتگان است» [1] .

و فرمودند: «از آن جاست (يعني كربلا) محل عروج ملائكه به سوي آسمان. هيچ مَلَك مقرّب و پيامبر مرسَلي نيست، مگر اين كه از خداوند اجازه مي گيرد تا به زيارت امام حسين عليه السلام مشرَّف شود. پس (هميشه چنين است كه) گروهي فرود آمده و گروهي بالا مي روند» [2] .

و نيز از آن حضرت نقل است كه: «آگاه باشيد كه، هزار سال پيش از دفن جدّم امام حسين عليه السلام در كربلا، فرشتگان به زيارت آن جا رفته اند. هيچ شبي نيست مگر اين كه جبرئيل و ميكائيل عليهماالسلام به زيارت آن حضرت مي روند». سپس به راوي فرمودند: «سعي كن اين محل از وجود تو خالي نباشد» [3] .


در روايت ديگر از آن حضرت چنين آمده است: «مگر نمي داني كه خداوند هزار هزار فرشته ي، پريشان و غبارآلود دارد، كه گريه كنان به زيارت امام حسين عليه السلام مشرّف مي شوند و هيچگاه خسته و سست نمي شوند» [4] .

و فرمودند: «خداي متعال از روز شهادت امام حسين عليه السلام هفتاد هزار فرشته را نزد آن حضرت موكّل نموده كه هر روز بر آن حضرت صلوات مي فرستند و طلب رحمت مي كنند تا آن زماني كه بخواهد» [5] .

اسحاق بن عمار گويد: خدمت امام صادق عرض كردم: شب عرفه در كربلا بودم. سه يا چهار هزار نفر- و بنابر روايت ديگري حدود پنجاه هزار نفر- را ديدم با صورتهايي زيبا و بويي خوش كه تمام شب مشغول نماز بودند. ولي پس از طلوع فجر سر به سجده نهاده بودم و وقتي سر برداشتم از آنها هيچ خبري نبود.

حضرت فرمودند: «اينان فرشتگاني هستند كه تا قيامت كنار قبر حضرتش خواهند بود» [6] .

در زيارتي كه علامه مجلسي، از سيد بن طاووس نقل كرده، چنين آمده است: «سلام بر (آن بزرگواري كه)... فرشتگان آسمان بر او نماز گزارده و او را به خاك سپردند» [7] .

در زيارت ديگري كه شيخ طوسي، روايت كرده، خطاب به شهداي


كربلا چنين آمده است: «فرشتگان براي شما گريه كرده و شما را در ميان گرفتند و در لشكرگاه شما مسكن گزيده و مكان شهادت شما را محل دائمي خويش قرار دادند. به شما احترام كرده و بالهاي خويش را بر شما گسترانيدند، و تا قيامت از شما جدا نخواهند شد» [8] .

در روايتهاي زيادي از امام صادق عليه السلام نقل شده كه فرمود: «چهار هزار فرشته ي گردآلود و پريشان حال نزد قبر امام حسين عليه السلام هستند كه تا قيامت براي حضرت مي گريند» [9] .

خطيب خوارزمي از علماي بزرگ اهل سنت، نقل مي كند كه وقتي كعب الأحبار [10] از شهادت امام حسين عليه السلام پيشگوئي مي كرد قسم ياد كرد كه گروهي از فرشتگان آسمانها تا آخر روزگار بر او خواهند گريست.

سپس گفت: هيچ پيامبري نبوده، مگر اين كه كربلا را زيارت كرده و بر امام حسين عليه السلام گريسته است. هر روز فرشتگان به زيارت ايشان آمده و سلام مي دهند.


در شب و روز جمعه، هفتاد هزار فرشته براي زيارت و گريه نازل مي شوند و فضايل و مقام و منزلت او را يادآور مي شوند.

راوي گويد: مطالب كعب را به سلمان فارسي، عرض كردم.

فرمود: آري، كعب راست مي گويد [11] .

و باز او نقل كرده است كه: «اطراف قبر امام حسين عليه السلام هفتاد هزار فرشته ي غبارآلود و پريشان احوال تا قيامت گريه مي كنند» [12] .


پاورقي

[1] کامل الزيارات: ص 114، بحار: ج 52 ص 325 و ج 101 ص 62.

[2] کامل الزيارات: ص 112 و 115 و 273، بحار: ج 101 ص 60. همچنين مصباح المتهجد: ص 732 -731، روضة الواعظين: ص 411، مزار شيخ مفيد: ص 24 و 141.

[3] کامل الزيارات: ص 269، بحار: ج 101 ص 109.

[4] کامل الزيارات: ص 287، بلدالأمين: ص 275، جامع الأخبار: ص 27، مصباح کفعمي: ص 490، بحار: ج 101 ص 366.

[5] کامل الزيارات: ص 84، بحار: ج 45 ص 222 و ج 101 ص 54.

[6] کامل الزيارات: ص 115، بحار: ج 45 ص 226 و 407 و ج 101 ص 61.

[7] بحار: ج 102 ص 192 به نقل از مصباح الزائر.

[8] مصباح المجتهد: ص 724، بحار: ج 101 ص 202.

[9] چون روايات متضمن اين معنا بسيار زياد بود، نگارنده به بيش از پنجاه مورد در مصادر اوليه برخورد کرد، لذا از ذکر همه مصادر صرف‏نظر کرديم. کامل الزيارات: ص 83 تا 86 و 189 تا 193، بحار: ج 45 ص 220 تا 226 و ج 101 ص 40 تا 55.

[10] «کعب الاحبار» يکي از دانشمندان اهل کتاب است که در زمان عمر اظهار اسلام کرد. بنا به نقل محدث قمي ره از ابن ابي‏الحديد، او يکي از مخالفان اميرالمؤمنين علي عليه‏السلام به شمار مي‏رفت. او ادعا مي‏کرد که بيش از هفتاد کتاب آسماني را خوانده است. بعضي از فضايل اهل‏بيت عليهم‏السلام که در کتب آسماني خوانده بود، گاهي بر زبانش جاري مي‏شد و پيش‏گوييهايي را از آن کتب آسماني براي مردم نقل مي‏کرد که نمونه‏اش روايت فوق است.

[11] مقتل خوارزمي: ج 2 ص 171 -169 (فصل چهاردهم) براي اطلاع از شرح حال خطيب مراجعه شود به الغدير: ج 4 ص 397.

[12] مقتل خوارزمي: ج 2 ص 169.