پس از پايان شورش مدينه و مكه، شورش ها و نهضت هاي ديگري در ديگر شهرها پديدار شد، مانند: «نهضت توابين» در سال 65 هجري در كوفه با شعار «يا لثارات الحسين». آنان با سپاه خليفه در «عين الوردة» جنگيدند تا به شهادت رسيدند. پس از آن، نهضت مختار در كوفه در سال 66 بود كه براي كشتن قاتلان امام حسين عليه السلام قيام كرد و آن ستمكاران را نابود كرد. به دنبال آنها نهضت علويان، مثل قيام «زيد شهيد» و فرزندش يحيي [1] بود. و در


پايان همه، نهضت عباسيان بود كه به نام دعوت براي آل محمد صلي الله عليه و آله و سلم قيام كردند و خلافت اموي را برانداختند و خلافت عباسي را به همين نام جايگزين آن كردند. [2] .