«مسلم بن عقبة»، پس از آنكه از جنگ با اهل مدينه و كشتار و غارت اموالشان فارغ شد، به همراه لشكر روانه ي مكه گرديد و در راه بيمار شد. چون نشانه هاي مرگ را در خود يافت، پس از واگذاري امر لشكر به فرمانده بعدي، به مناجات با خدا پرداخت و گفت: «خدايا، من بعد از اداي شهادت «لا اله الا الله، محمد رسول الله»، هيچ كاري براي آخرت خود نكرده ام كه نزد من محبوب تر از كشتار مردم مدينه باشد! و اگر پس از اين كار داخل جهنم گردم


معلوم مي شود كه بدبختم!» سپس از دنيا رفت. [1] .