بني اميه كه اوضاع را چنان ديدند به يزيد نامه نوشتند و از او كمك خواستند. يزيد سپاهياني را به فرماندهي «مسلم بن عقبة» به مكه و مدينه فرستاد و براي «ابن زبير» نوشت:

«خدايت را در آسمان بخوان كه من مردان جنگاور قبيله ي عك و اشعر را بر سر تو فرستاده ام. پيش از آمدن لشكر براي جان


خودت حيله اي بينديش.» [1] .