ابومخنف مي گويد: «پيكر امام را عريان كردند و هر چه را در


برداشت به يغما بردند. شلوارش را بحر بن كعب و شنل آن حضرت را، كه از حرير بود، قيس بن اشعث ربود كه پس از چنين جسارتي به «قيس قطيفه» شهرت يافت.

پاي افزارش را مردي از قبيله ي بني اود، كه به او اسود مي گفتند: به غارت برد و شمشيرش را مردي از قبيله بني نهشل بن دارم برداشت كه بعدها به دست خانواده ي حبيب بن بديل افتاد.

سپس سپاهيان به چپاول لباسها و زينتها و شتران پرداختند و در آخر به سوي حرم و زنان امام حسين عليه السلام و بار و بنه و اسباب و اثاثيه او روي آوردند، و چه بسا زنان را كه چادر از پشت سر آنها مي كشيدند و مي ربودند!