راوي گويد: «پس از آن كه عمر سعد نماز صبح روز جمعه دهم محرم را به جا آورد و با سپاهيان خود آماده ي نبرد با امام گرديد، امام نيز وظيفه ي هر يك از يارانش را، كه از سي و دو سوار و چهل نفر پياده تشكيل مي شدند، تعيين و مواضع آنها را مشخص كرد و نماز صبح را با ايشان به جاي آورد. آنگاه «زهير بن القين» را به فرماندهي جناح راست، و «حبيب بن مظاهر» را به فرماندهي جناح چپ برگماشت و پرچم را هم به دست برادرش «عباس» داد. خيمه هاي حرم را پشت سر سپاه قرار داد و مقرر داشت تا به هنگام جنگ در خندقي كه همان شب حفر كرده بودند آتش اندازند تا از حمله ي دشمن از پشت سر درامان باشند.

عمر سعد نيز، فرماندهي جناح راست سپاهش را به عهده ي «عمرو بن حجاج زبيدي»، و فرماندهي جناح چپ را به عهده ي «شمر بن ذي الجوشن»، و فرماندهي سواران را به «عزرة بن قيس احمسي»، و پيادگان را به «شبث بن ربعي يربوعي» سپرد، و پرچم را


هم به دست «ذويد» (مولاي خود) داد.»