خداوند در سوره توبه از منافقيني خبر مي دهد كه تنها خدا آنها را مي شناسد؛ منافقيني كه در اطراف مدينه و در خود مدينه هستند و در نفاق خويش ورزيده و كار آزموده اند. مي فرمايد:

(و ممن حولكم من الاعراب منافقون و من اهل المدينة مردوا علي النفاق لا تعلمهم نحن نعلمهم


سنعذبهم مرتين ثم يردون الي عذاب عظيم)

«گروهي از اعراب باديه نشين كه پيرامون شمايند، منافقند و گروهي از اهل مدينه نيز در نفاق ورزيده و كار كشته اند! تو آنان را نمي شناسي. ما آنها را مي شناسيم. بزودي آنان را دوبار عذاب مي كنيم؛ سس به سوي مجازات بزرگي فرستاده مي شوند.»

دقت مي كنيد؟! نفاقي در نهايت پنهان كاري و كار كشتگي، و منافقيني كه به تصريح قرآن، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم هم آنان را نمي شناسد: «لا تعلمهم نحن نعلمهم».

اين هم بخش ديگري از اطرافيان پيامبر! كساني كه در مكتب خلفا عنوان صحابه گرفته و (كهلم عدول) همگي عادل معرفي شده اند! تنها به اين دليل كه پيامبر را - اگر چه يك بار - ديده اند!