حسين مني و أنا من حسين احب الله من احب حسينا حسين سبط من الاسباط. [1] .

حسين از من و من از حسينم؛ دوستدار حسين محبوب خداست؛ حسين امتي از امت ها است.

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم

روزي پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم از خانه بيرون آمد و در حال گذر از كنار منزل فاطمه عليها السلام، صداي گريه حسين عليه السلام را شنيد و داخل منزل رفت و به زهراء عليها السلام فرمود:

آيا نمي داني كه گريه او مرا آزار مي دهد. [2] .

و روزي ديگر، پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم به مجلس ميهماني مي رفت كه در بين راه، امام حسين عليه السلام را كه در اوان كودكي بود، ديد و پيش رفت و آغوش باز كرد و فرزند دلبندش را مي خنداند و در حاليكه حسين عليه السلام از اين سو به آن سو مي گريخت، رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم او را گرفت و يك دست زير چانه و دست ديگر را پشت سر ريحانه خود، حسين عليه السلام گذارد و بوسيد و فرمود:

حسين مني و أنا من حسين احب الله من احب حسينا حسين سبط من الاسباط. [3] .

حسين از من و من از حسينم؛ دوستدار حسين محبوب خداست؛ حسين امتي از امت ها است.