بازگشت

كميت بن زيد اسدي


از شاعران برجسته ي شيعه كه سروده هايش درباره ي اهل بيت و مرثيه ي امام حسين عليه السلام معروف است. كنيه ي او «ابوالمستهل» و اهل كوفه بود. هواداري


شديد از بني هاشم مي كرد و با سروده هايش آنان را مي ستود. مشهورترين شعرش «هاشميات» است. گفته اند كه كميت بهترين شاعران اولين و آخرين است و او اول كسي است كه استدلال و احتجاج در شعر را به شيعه آموخته است. در وي خصالي بود كه هيچ شاعري نداشت: خطيب بني اسد، فقيه شيعه، سواركاري دلير، بخشنده و تيرانداز بود و در ميان قومش كسي مهارت او را در تيراندازي نداشت.

ولادتش در سال 60 و وفاتش در سال 126 هجري بود. اين شاعر برجسته، زبان شعري خويش را در راه دفاع از مكتب و ولايت و بيان فضايل عترت و مظالم دشمنان خاندان پيامبر به كار گرفت. مورد علاقه و محبت شديد و دعاي خاص ائمه بود و از بزرگترين مرثيه سرايان عاشورا به شمار مي رفت. وي در سال شهادت امام

حسين عليه السلام به دنيا آمد و به بركت دعاي امام سجاد عليه السلام پايان عمرش

ختم به شهادت شد. او كه مدتي متواري بود، در ايام خلافت مروان به شهادت رسيد و در كوفه، داخل مقبره ي بني اسد دفن شد. امام باقر عليه السلام در حق او دعا فرمود كه: «لازلت مؤيدا بروح القدس ماذببت عنا اهل البيت» يعني همواره تا زماني كه از ما خاندان دفاع مي كني، مؤيد به روح القدس باشي.

همچنين روايت است كه در «ايام تشريق»، خدمت امام صادق عليه السلام رسيد و اجازه خواست كه درباره ي آن خاندان شعري بخواند. حضرت اهل بيت را جمع كرد

تا آنان هم بشنوند. كميت اشعار خود را خواند و حاضران گريستند. امام صادق دست به دعا بلند كرد و گفت: «اللهم اغفر للكميت ما قدم و ما آخر و ما السر و ما اعلن و اعطه حتي يرضي». خدايا، گذشته و آينده ي كميت را ببخشاي و از نهان و آشكار او درگذر و به او آنقدر عطا كن تا راضي گردد.



ذهب الذين يعاش في اكنافهم

لم يبق الا شامت او حاسد



و بقي علي ظهر البسيطة واحد

فهو المراد و أنت ذاك الواحد



بني هاشم رهط النبي فانني

بهم و لهم ارضي مرارا و اغضب






فقل لبني امية حيث كانوا

و ان خفت المهند و القطيعا



أجاع الله من اشبعتموه

و أشبع من بجوركم أجيعا



كساني كه پناه مردم بودند رفتند و جز شماتت گران و حاسدان كسي نمانده است.

و بر گستره ي زمين يكي باقي ماند كه مقصود و آرزوي من است و آن يكي تو هستي.

خشنودي و خشم من همواره به خاطر بني هاشم و براي آنان است زيرا خاندان و پيروان راستين پيامبرند.

به بني اميه در هر جا كه هستند بگو، حتي اگر مي ترسي كه بر شمشير بكشند يا تو را از خود برانند، (بگو) الهي كسي كه شما او را سير كرديد هميشه گرسنه بماند و آنكه از ستم شما گرسنه مانده سير شود.