سيف بن حرث بن سريع بن جابر الحمداني الجابري - مالك بن عبدالله بن سريع بن جابر الحمداني الجابري.

بني جابر تيره ايي از قبيله حمدان است و قبيله حمدان در اصل يمني مي باشد.

سيف و مالك بن عبدالله هم پسر عمو و هم برادر بودند البته از طرف مادر. آن دو از كوفه قبل از روز عاشورا به ياري امام شتافتند و هنگام شهادت جوان بودند.

روز عاشورا كه دشمن به خيمه گاه امام عليه السلام نزديك مي شد هر دو به حالت گريان، خدمت امام حسين عليه السلام رسيدند.

امام عليه السلام فرمود: چرا گريه مي كنيد، اي فرزندان برادرم؟ به خدا من اميدوارم كه بزودي چشم شما روشن شود. (يعني وارد بهشت مي شويد).

سيف و مالك عرض كردند: فدايت


شويم به خدا، براي خودمان گريه نمي كنيم بلكه به تنهايي تو گريه مي كنيم.

امام عليه السلام فرمودند: خداوند به شما به خاطر كمك و ياريتان به من بهترين پاداش متقين را بدهد.

سپس با عبارت «عليك السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم» و جواب امام عليه السلام: «و عليكم السلام و رحمة الله و بركاته» اجازه جهاد گرفتند و آنقدر مبارزه كردند تا اينكه به شهادت رسيدند.

بنا به نقل بحار هر كدام از اصحاب امام حسين عليه السلام كه عازم ميدان مي شد خدمت امام عليه السلام مي رسيد و عرض مي كرد: «السلام يا ابن رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم».

امام در جواب مي فرمود: «و عليك السلام و نحن خلفك»؛ «ما هم بعد از تو مي آييم» و سپس آيه: فمنهم من قضي نحبه و منهم ينتظر» را قرائت مي كرد.

«بعضي از آنها به پيمان عمل كردند و بعضي منتظرند كه عمل نمايند.»

گاهي اوقات بيانات و مطالب خاصي كه بيانگر احساسات و عواطف آن حضرت و يا نشانگر اهميت يك موضوع بود ايراد مي فرمود.

در بعضي از منابع، مالك بن عبدالله به صورت مالك بن عبد نوشته شده است.

در زيارت ناحيه، اشتباها نام سيف بن حارث را، شبيب بن حارث ثبت كرده اند.

ولي در زيارت رجبيه سيف بن حارث نقل شده است.

بهر حال نام آن بزرگوار در زيارت ناحيه مقدسه آمده است.