سوار بن منعم بن حابس بن ابي عمير بن نهم الحمداني النهمي بوده. نهم تيره اي از بني حمدان مي باشد. سوار از كوفه به خدمت امام عليه السلام رسيده و در روز عاشورا مبارزه كرده و مجروح شده و به اسارت دشمن درآمد. او را پيش ابن سعد بردند وي دستور قتل سوار را صادر كرد.

قبيله اش شفاعت كردند تا او را نكشت ولكن با آن حالت اسارت و جراحت تا شش ماه زنده بود و پس از آن به شهادت رسيد.

عمار از راويان حديث هم بوده و لذا در باب ميراث جنين، مرحوم شيخ صدوق از طريق او روايت نقل كرده است.

و در زيارت ناحيه مقدسه، علاوه بر سلام، جراحت و اسارتش تصريح شده است:

«السلام علي الجريح المأسور سوار بن ابي حمير الفهمي الحمداني»؛ «سلام بر شهيد مجروح و اسير، سوار بن ابي عمير نهمي».

سويد

بعضي از مورخان او را از شهداي كربلا به حساب آورده اند. به قولي او غلام «شاكر بن عبدالله حمداني» بوده است.