هنگامي كه براي آزادي مختار بن ابوعبيد ثقفي از زندان كفيل و ضامن خواستند، جمع زيادي از سران كوفه حاضر شدند ضمانت كنند، اما حارث بن يزيد به عبدالله بن يزيد نماينده ي ابن زبير كوفه گفت: ضمانت اينها را مي خواهي چه كني؟ ده نفر از بزرگان قوم را ضامن او كن و از بقيه صرف نظر نما. عبدالله قبول كرد و ده نفري ضامن مختار شدند.